Social Media | Rafelranden

Posted by Jeroen de Boer on mrt 23, 2015

Selecteert Facebook’s suggestiemachine ook op huidskleur?

Dat was in de vroege middag even een rare gewaarwording. Edwin postte op Twitter dat hij deze maandag zin had in de muziek van Mother’s Finest. Ik reageerde dat ik op dat moment naar Bad Brains luisterde, ook omdat ik wel wist dat Edwin hen goed kan pruimen. Tevens maakte ik melding op Facebook van mijn Arbeidsvitaminen, want zo gaan die dingen nu eenmaal. Daarna gebeurde echter iets raars. Of toch niet?

https://twitter.com/jtdeboer/status/579977769523810304

Op Facebook kreeg ik namelijk vrijwel gelijk melding van muziekvriend Remco. Nu is dat ook niet vreemd (hij reageert namelijk altijd razendsnel op muziekpostst), maar wel zijn opvallende opmerking hieronder: hij berichtte namelijk een advertentie te zien waarin een nieuw album van Mother’s Finest werd aangeprezen:

http://twitter.com/jtdeboer/status/579981089466413057

Natuurlijk was ik geïnteresseerd die advertentie te zien, dus wist hij nog een screenshot te maken:

De moraal van dit verhaal? Het kan natuurlijk allemaal toeval zijn, maar raar is dat wel. Muzikaal zijn er weinig directe overeenkomsten tussen beide bands (vind ik dan) en Mother’s Finest is nooit in een Facebookconversatie tussen Remco en mij ter sprake gekomen. Hier had wat betreft dus een heel arsenaal aan andere en veel relevantere suggesties kunnen staan.

Of zou het zo plat zijn dat Facebook beide bands matcht op het gegeven dat ze (deels) uit zwarte muzikanten bestaan (die ook wel een beetje distortion uit hun gitaar durven te halen)? Ik hou het maar op het laatste, niet in het minst omdat Remco van het weekend ook iets over de Zwarte Lijst van Radio6 postte. Facebook selecteert dus deels op huidskleur constateer ik dan maar.

Zorgelijk? Eigenlijk best een beetje. Of niet?

Afbeelding: By Malco23 (Own work) [CC BY-SA 3.0], via Wikimedia Commons

Posted by Jeroen de Boer on mrt 7, 2015

One-man band in Youtubestijl

Kortgeleden ontdekte ik het indrukwekkende oeuvre van de Armeense pianist en componist Tigran Hamasyan. In zijn werk combineert hij de traditie van Armeense volksmuziek met jazz en een bijzonder gebruik van syncopische ritmiek dat de meeste mensen vooral zullen kennen van bands als Meshuggah. Maar wees niet gevreesd: Hamasyan’s muziek is gespeend van harde gitaren en rauwe vocalen. Hij werkt liever met vrouwelijke vocalisten en de sfeer van zijn werk is speels, stuwend en uitermate dynamisch.

Erg bijzonder vond ik dat in de comments op bovenstaande video werd verwezen naar een bewerking van de track door ene Clement Belio. Deze Franse multi-instrumentalist speelt het klaar om alle partijen voor zijn rekening te nemen en maakte daarvan een verfijnde registratie. Prachtig om te zien hoe iemand allereerst de moeite neemt om een relatief onbekende artiest als Hamasyan te ‘coveren’, maar dat ook nog eens op een geweldig hoog niveau.

Posted by Jeroen de Boer on mrt 5, 2015

Coen Country: Karakters uit films broeders Coen praten met elkaar

Heel erg goed gedaan deze mashup getiteld Coen Country, mede omdat het gaat om de essentie van films van de broeders Coen:

“While other essays have assembled several recurring visual tropes: elevators, dogs, dream sequences, bathrooms etc., this essay has the characters talk to one another across the films so we can more clearly hear the Coens’ dominant concerns: identity, miscommunication and morality. Taken as a trinity, these elements indicate that the Coens’ true subject is the search for value in a random and amoral universe.”

bron: Laughing Squid

Posted by Jeroen de Boer on dec 27, 2014

Deelcultuur: de mashupartiest gecoverd II

In September 2103 blogde ik al eens over covers van mashups. Destijds betrof het vertolkingen van materiaal van Wax Audio. Zojuist stuitte ik op hetzelfde fenomeen, zij het met mashups van een andere meester in het genre: DJ Schmolli. Ik blijf het een prachtig fenomeen vinden.

Posted by Jeroen de Boer on nov 30, 2014

[UPDATE] Briljante mashup van Breaking Bad

Wauw, dit is écht te gek! Persoonlijk vond ik altijd jammer dat de titeltune van Breaking Bad zo’n open einde had. Op de één of andere manier was er sprake van een belofte die niet ingelost werd. Matthijs Vlot vond daar een prachtige oplossing voor, waarvan het resultaat hieronder te bekijken is. Geweldig gedaan en het prikkelt me gelijk weer de serie nog een keer te bekijken.

bron: Laughing Squid

This is my product from Matthijs_Vlot on Vimeo.

[UPDATE 05/03/15]
Vlot postte op zijn Facebookpagina onderstaande remix van zijn mashup. Hij is van de hand van Miryam Blancas die ermee aan de slag ging tijdens voor een Motion Typography-opdracht.

Posted by Jeroen de Boer on nov 28, 2014

Kijken naar het Internet op videobanden

En dan is de cirkel weer rond? Andy Baio maakte een Youtube-afspeellijst die bestaat uit gedigitaliseerde VHS-tapes met daarop TV-uizendingen over het internet. Daarmee creërde hij een prachtig overzicht van het web in haar kinderschoenen. De uitzending hieronder, The Internet Show, dateert uit 1995.

Baio over zijn project:

A while back, I started collecting old VHS tapes about the Internet from the early- to mid-1990s. While most of these are pretty corny, they also inadvertently captured pieces of the web that don’t exist anywhere else. The Internet Archive’s earliest snapshots were in late 1996, so anything before that is extremely sparse. The videos, silly as they are, still represent valuable documentation of the early web.I digitized the VHS tapes using a VCR connected to a MiniDV camera’s pass-through feature to my Macbook Pro. After I started putting these online, a couple more were sent to me, which I’ve included in the collection. And then my VCR broke.

bron: Dangerous Minds