Pages Menu
Categories Menu

Posted by on jan 2, 2016

“Back of the Mike” (1938) toont het maken van hoorspelgeluidseffecten

“Back of the Mike” (1938) toont het maken van hoorspelgeluidseffecten

We hebben er vast allemaal wel zo’n beetje een beeld bij hoe destijds geluidseffecten gemaakt werden. Dat maakt het bekijken van de korte film Back of the Mike er echter niet minder leuk om.

A boy lies on his bed (wearing a white shirt and a necktie), listening to a radio western. We see the images the radio creates in his mind, then we cut to the studio, where we see that this whole fantasy world is created at a frantic pace by announcers in three-piece suits and sound-effects technicians operating incredibly complicated jury-rigged devices. We get to see such things as one guy doing both voices in a conversation, an adult do a very convincing impersonation of a child’s voice, guys playing cowboys impersonating the sound of conversing while riding by playing “horsie” while reading their lines, and all the weird stuff used to make sound effects.

bron: Laughing Squid

Read More

Posted by on dec 2, 2014

Hoe klinken draadloze netwerken?

Hoe klinken draadloze netwerken?

Wetenschapsauteur Frank Swain en mediakunstenaar Daniel Jones legden de activiteit op de draadloze netwerken rond het BBC Broadcasting House vast.

Dat deden zij op twee manieren: visueel en auditief. Op de visualisatie wordt de signaalsterkte verbeeld door de breedte van de vorm. De kleur geeft de wijze van verzenden weer (bijvoorbeeld welke kanalen en routers worden gebruikt) en de invulling van de vormen toont aan hoe het met de beveiliging gesteld is.

Veel interessanter is echter het laten weerklinken van al die verborgen activiteiten en kenmerken. Hiervoor ontwikkelden Swain en Jones het platform Phantom Terrains. Daarmee onderzoeken zij het concept van geluid als een alomtegenwoordige gebruikersinterface om informatie mee over te brengen.

“The sound of each network is heard originating from the router’s geographical location, producing clicks whose frequency rises with the signal strength — akin to a layered series of Geiger counters. Routers with particularly strong signals “sing” their network name (SSID), with pitch corresponding to the broadcast channel, and a lower sound denoting the network’s security mode.”

Het resultaat (luister hieronder) klinkt als glitchy abstracte elektronische muziek, heel erg smaakvol eigenlijk. Mooi project!

bron: Flowing Data

Read More

Posted by on jun 23, 2014

FryskLab in BNR Eyeopeners

FryskLab in BNR Eyeopeners

Vorige week werden we gemaild door de Wereldbank. Zij waren geïnteresseerd in het concept van makerspaces voor inzet in ontwikkelingsgebieden en enthousiast over de mobiele aanpak van FryskLab. Deze belangstelling werd opgepikt door BNR Eyeopeners, wat resulteerde in een radioreportage die vanavond werd uitgezonden.

Als je een mail krijgt van de Wereldbank met het bericht dat je goed bezig bent op innovatief gebied dan worden wij als redactie wel nieuwsgierig. En dus reed ik een paar dagen geleden naar FryskLab.

Hieronder het item, gemaakt door Marijke Roskam. We zijn er blij mee!

[powerpress]http://jeroendeboer.net/wp-content/uploads/2014/06/FrykLab-Eyeopeners.mp3[/powerpress]

De MP3 van het item downloaden kan hier (7MB).

Read More

Posted by on dec 18, 2013

Bruce Haack’s elektronische psychedelica voor kinderen

Bruce Haack’s elektronische psychedelica voor kinderen

In de categorie Vondsten op het web waar ik blij van word, kon deze niet achterwege blijven: een blogpost over de psychedelische elektronische kindermuziek van Bruce Haack. In het stuk op Dangerous Minds gaat het over Haack’s The Way-Out Record for Children, waarvoor hij samenwerkte met dansdocent Esther Nelson. In onderstaande video van de televisieshow Mr. Roger’s Neighborhood zie je het duo aan het werk.

 

Op zoek naar de muziek (en niet in de nabijheid van mijn externe harde schijf waarop ie staat) was op het onvolprezen Internet Archive het album te vinden:

Bruce Haack – The Way Out Record For Kids Side 1 (LP, 1968):
[powerpress] http://jeroendeboer.net/wp-content/uploads/2013/12/BruceHaackLpTheWayOutRecordForKidsSide11968.ogg[/powerpress]

Bruce Haack – The Way Out Record For Kids Side 2 (LP, 1968):
[powerpress] http://jeroendeboer.net/wp-content/uploads/2013/12/BruceHaackLpTheWayOutRecordForKidsSide21968.ogg[/powerpress]

 

En op Grooveshark een verwant album, Bruce Haack’s The Electronic Record for Children:

Genoeg materiaal om eens met de muziek van Haack kennis te maken dacht ik zo. En anders is het terugluisteren van twee uitzendingen van Edge ook nog een mogelijkheid.

bron: Dangerous Minds

Read More

Posted by on dec 9, 2013

Een Internet Radio (uit de late jaren ’60)

Een Internet Radio (uit de late jaren ’60)

De Britse uitgever Mark Hill vond bij het Amsterdamse antiquariaat Roerende Zaken deze Internet Radio. Op zich was deze transistorradio niets bijzonders, afgezien van de naam. Hij zegt daarover:

Nobody knows exactly when the word ‘internet’ was first used, or who coined it, but it appears to have been from 1883 onwards, when it was used as an adjective or verb to describe interconnected motions. It was seemingly first used as a noun in 1977, when demonstrations of the early ARPAD and SATNET networks were held by pioneers Vint Cerfand Bob Kahn. It wasn’t commonly used by the likes of you and I until the late-1990s, nearly a decade after Tim Berners-Lee developed the thing it actually indicates. So, this makes this radio one of the very first proper and public uses of the word internet, and one that predates the development of world-changing thing itself!

Lees zeker ook de rest van zijn blogpost, onder andere over het toeval (?) dat de Internet Radio witte oordopjes had. En dat hij stilletjes hoopt dat zijn aankoopbedrag van € 20 een flink aantal keer over de kop gaat. Mooi, dit soort dingen.

bron: Mark Hill Publishing

 

SONY DSC

 

SONY DSC

Read More

Posted by on okt 28, 2013

Mijn muzikale wereldbeeld II

Mijn muzikale wereldbeeld II

Wie A zegt.. Dus daarom maakte ik dit weekend ook een afspeellijst met daarin muziek waarmee ik na mijn 24e in aanraking kwam én een indruk heeft achtergelaten. De tijd waarin ik veel muziek kocht, maar ook het downloaden ervan een grote rol van betekenis ging spelen. En eveneens de tijd, zo tussen m’n 27e en 30e, dat ik veel concerten organiseerde, voornamelijk op het vlak van experimentele elektronische muziek.

Rode draad is daarbinnen het werk van John Zorn, fenomeen uit New York. Ik leerde zijn muziek al eerder kennen via de illustere verzamelaar Grindcrusher met daarop zijn band Naked City. Ik werd echter getriggerd er verder in te duiken na het zien van een al wat oudere VHS-tape met daarop een tv-registratie van een concert in het Bimhuis.

 

Het liet me kennismaken met zijn radicale benadering van traditionele klezmermuziek met zijn band Masada en de andere groepen die het werk uit het Masada Songbook vertolkten (denk daarbij bijvoorbeeld aan het prachtige werk van Bar Kokhba). Maar ook zijn eigentijds klassieke werk is prachtig, evenals zijn albums met The Dreamers. Een rechtstreekse link met de muziek van Zorn is die van trompettist Dave Douglas, maar ook het werk van iemand als Christian Marclay. En alle muziek die hij als eigenaar van het label Tzadik de wereld inslingert.

Onlosmakelijk verbonden met deze periode is het maken van Edge bij de lokale omroep van Groningen, OOG Radio. Samen met Arthur Elsenaar maakten we daarvoor enkele honderden uitzendingen waarin het experiment hoogtij vierde. Jodelcursussen, John Cage’s 4’33, noise van Merzbow, de rijke catalogus van Ubu, het uitzonderlijke label Trikont: een wekelijks terugkerend avontuur. Onmisbaar om het programma te maken was het muziekuitwisselnetwerk Soulseek, in tegenstelling tot Napster/Kazaa een plek waar werkelijk gedreven connaisseurs samenkwamen om hun collecties tegen elkaar uit te ruilen. Maar daarnaast was ook het mogen gebruiken van de collectie van de Platenworm, een geweldige muziekzaak in Groningen, een prachtige bron voor het meer actuele werk.

In de afspeellijst ook veel muziek uit de zogenaamde Glitch-beweging, een genre dat ik destijds zeer nauwgezet volgde. Op bijvoorbeeld labels als Mille Plateaux en Mego gebeurden erg bijzondere dingen die de elektronische muziek een stap verder brachten. De imperfectie van werd tot een kunst verheven en leidde tot extremen in zowel vorm (van dansbare minimal techno tot drones en soundscapes) als klank (van nauwelijks hoorbaar tot kneiterhard). Daarnaast was ik erg onder de indruk van het Canadese label Empreintes Digital dat elektronische- en elektroakoestische muziek van mensen als Francis Dhomont uitbracht.

En dan natuurlijk de Japanners: Boredoms, Ruins, Otomo Yoshihide, Toshimaru Nakamura, Ryoji Ikeda, Sachiko M. En de noise van Khanate en Sun O))). En de waanzin van M.A. Numminen en Ernst Jandl. Dat past natuurlijk nooit allemaal in een afspeellijst, maar ik kan gelukkig verwijzen naar het archief van Edge. Dat is voor een groot deel toch wel een blauwdruk van mijn muzikale wereldbeeld van de laatste 15 jaar.

Bedankt Pieter ‘Platenworm’ Bos, Hemmes, Dodorama, Swingmaster, Arthur Elsenaar en Soulseek.

 

Afbeelding: fixwhatusee via Compfight cc

Read More

Pin It on Pinterest