Kunst & Cultuur | Rafelranden

Posted by Jeroen de Boer on mrt 26, 2016

Angolezen delen illegaal bestanden via speciale versies van Facebook en Wikipedia

Stel, je woont in een land met geen, of een erg beperkt internetbereik, maar je hebt net als wij wel behoefte aan films, muziek, games en al die andere dingen die het leven mooier kunnen maken? In Cuba ontstaan oldskool tapetradingnetwerken waarbij geen cassettebandjes, maar harddisks worden uitgewisseld.

In Angola is echter een methode gevonden die nog inventiever is. In het Afrikaanse land hebben Facebook en de Wikimedia Foundation een deal gesloten met lokale telecomaanbieder Unitel. Via dit netwerk worden speciaal opgezette diensten aangeboden (Facebook Free Basics en Wikipedia Zero) aan Angoleze internetters zonder dat zij te hoeven betalen voor datagebruik. Buiten deze twee platforms is toegang tot het vrije internet een kostbare aangelegenheid.

Hoe het delen van bestanden vervolgens werkt:

Because the data is completely free, Angolans are hiding large files in Wikipedia articles on the Portuguese Wikipedia site (Angola is a former Portuguese colony)—sometimes concealing movies in JPEG or PDF files. They’re then using a Facebook group to direct people to those files, creating a robust, completely free file sharing network. A description for a Facebook group with 2,700 members reads: “created with the objective of sharing music, movies, pictures, and ANIMES via Wikimedia.”

Vanzelfsprekend is Wikimedia niet blij met deze vondst. IP-adressen worden daarom opgeslagen en overtreders worden uitgesloten van het editen van Wikipediapagina’s. Dat dit weer haaks staat op vrij internetgebruik, zeker in een land dat niet bekend staat om haar democratische waarden, mag duidelijk zijn. Het is daarnaast een botsing tussen internetdiensten uit het vrije westen met, zeker wat betreft Wikipedia, een bepaalde manier van (samen)werken en het groeiende besef van wat het Internet inhoudt voor instappende Angolezen. Aldus Josh Levy van Access Now:

“When users are faced with a choice of partial access to internet services but not to the entire internet, they might come up with ways to use that partial internet in creative ways that might negatively affect the entity giving it to them.”

bron: Motherboard

Posted by Jeroen de Boer on dec 21, 2015

Voormalig oprichter Pirate Bay kopieert Gnarls Barkley’s Crazy tot in het oneindige

Peter Sunde wil aantonen dat kopieën geen waarde hebben. Hiertoe maakte de voormalige Pirate Bay-oprichter een kunstwerk, samengesteld uit een Raspberry Pi, een LED-scherm en geprogrammeerd in Python: Kopimashin

Het doel van Kopimashin, is het maken van zoveel mogelijk kopieën van Gnarls Barkley’s hit Crazy. Kopimashin doet dat met een snelheid van 100 kopieën per seconde, wat, als het aan de muziekindustrie ligt, neerkomt op zo’n tien miljoen dollar per dag (1,25 dollar per kopie).

Sunde tegenover Torrent Freak:

“I want to show the absurdity on the process of putting a value to a copy. The machine is made to be very blunt and open about the fact that it’s not a danger to any industry at all. But following their rhetoric and mindset it will bankrupt them. I want to show with a physical example – that also is really beautiful in it’s own way – that putting a price to a copy is futile.”

Er worden overigens geen kopieën opgeslagen. Onderdeel van Kopimashin is namelijk dat de versies worden weggeschreven naar Unix-bestand /dev/null, waardoor ze automatisch worden verwijderd.

bron: Torrent Freak

KH000//Kopimashin from Peter on Vimeo.

Posted by Jeroen de Boer on aug 4, 2015

Superhelden in de stijl van oude meesters

Fotografe Sacha Goldberger legde eigentijdse superhelden vast alsof ze door de oude meesters op een schilderdoek werden vereeuwigd. Op Behance staan nog meer van haar foto’s. Mooi werk!

bron: Boing Boing

Posted by Jeroen de Boer on jul 7, 2015

Maakonderwijs mag zich niet beperken tot ’toppers’

Twee berichten in m’n Twitterstream gisteren die beide over de maker movement en (informeel) maakonderwijs gaan, maar mijlenver uit elkaar staan.

Allereerst was daar het bericht dat op 23 september a.s. in Amsterdam het event ScienceMakers wordt georganiseerd. Het initiatief komt voort uit het programma Techniekpact van het Platform Bètatechniek (PBT), een top-down gremium dat zich richt op het stimuleren van wetenschap en techniek in het onderwijs. Ik zeg bewust top-down, omdat het geen enkel FabLab- of makersinitiatief (schoolvoorbeelden van grassroots ontwikkelingen) ooit gelukt is in dit proces te kunnen meedraaien en een graantje van de vele beschikbare techniekmiljoenen te kunnen meepikken.

En dat is heel erg raar gezien de vele initiatieven zoals Fabschool, waarin kwalitatief hoogwaardig onderwijsaanbod wordt samengebracht dat 100% afkomstig is uit de Nederlandse makersbeweging. Of de website van Maker Education Nederland, een initiatief van Arjan van der Meij. Of het manifest makersonderwijs, opgesteld door vele makers, leerkrachten, bibliothecarissen en andere betrokkenen zoals Kennisnet.

Dit laatste was het eerste en enige moment dat maakonderwijs bij de landelijke politiek op de agenda kwam. Het resulteerde ook in een aangenomen motie in de Kamer, ingediend door Anne Wil Lucas en Tanja Jadnanansing, onvermoeibare pleitbezorgsters van het uit het veld voortgekomen initiatief. Op de aangenomen motie, die werd gevolgd door gesprekken met minister Bussemaker en staatssecretaris Dekker, wordt nu namens de indieners van het manifest geacteerd door Arjan van der Meij (FabKlas), Karien Vermeulen (Waag Society) en mijzelf (FryskLab en FabLab Benelux).

Eén van de onderscheidende elementen van de makersbeweging is het democratische karakter ervan. Alles wat van bovenaf georganiseerd is staat hier haaks op en doet er afbreuk aan. Ik maak me daarom zorgen over het gegeven dat het nu wordt geclaimd door een organisatie als PBT. En eigenlijk maak ik me er ook kwaad over. Er wordt namelijk volledig voorbijgegaan aan al het harde werk dat al jarenlang in het veld geleverd wordt. Daarover is door Kennisnet meermaals gepubliceerd: in 2014 in het Trendrapport en onlangs in de publicatie Maker Movement biedt onderwijs schat aan mogelijkheden.

Het gaat naast het onterecht claimen echter ook om een andere grote tekortkoming. De PBT-benadering gaat namelijk volledig voorbij aan het inhoudelijke feit dat bij maken het creatieve element minstens zo belangrijk is als het wetenschappelijke of technische. Door het exclusief binnen bètakaders te trekken wordt een grote groep leerlingen en scholieren buiten beschouwing gelaten. En dat is zo ontzettend onterecht. Niet voor niets is het in het voor Techniekpact zo illustratieve Amerika al een duidelijke wending van STEM (science, technology, engineering, mathematics) naar STEAM (+ arts) merkbaar. Creativiteit, esthetiek en artisticiteit horen net zoveel bij maakonderwijs als bètavakken. In het ronde-tafelgesprek maakonderwijs was minister Bussemaker hierover heel duidelijk. Ook binnen de kunsteducatie zou ruimte voor makersinitiatieven moeten komen.

Door 150 toppers op een schild te hijsen (wat ik voor hen overigens fantastisch vind, laat dat voorop staan) wordt bewust een elite in het leven geroepen. Exclusiviteit is daarmee het credo van Sciencemakers. Dat kan niet verder af staan van de inclusiviteit van de maker movement en maakonderwijs. Niet voor niets zeggen docenten die hiermee al aan de slag zijn dat er bij kinderen andere kwaliteiten en competenties naar boven komen dan bij de ‘normale’ lessen. Door kinderen nu al bij voorhand uit te sluiten zet de bijl aan de wortel van een ontwikkeling die nog piepjong, maar zeer waardevol is.

Maar zoals gezegd kende mijn tijdlijn vandaag twee berichten over maken en maakonderwijs. De andere betrof het inhoudelijke artikel Meet Your Makers over de Capitol Hill Maker Faire. Hiervan was het IMLS (Institute of Museum and Library Services), naast Nation of Makers, één van de trekkers. Tim Carrigan, senior library program officer bij IMLS, verwoordt exact waarover het bij de makersbeweging gaat:

“The Maker movement itself is very free form, and… that’s part of the beauty of it and why it has been so successful, because it’s moving us away from things that are maybe, perhaps, more rigid.”

Vooral zijn zinsnede “because it’s moving us away from things that are maybe, perhaps, more rigid” triggerde me in relatie tot Sciencemakers. Daarnaast is ’t hét onderscheidende element van bibliotheekinitiatieven. Bibliotheken zijn immers de plekken waar iedereen altijd terecht kan om te leren. Daarmee zijn ze in vele opzichten een meer dan logische plek voor een makerspace of Fablab. Vorige week verscheen er al een speciale Makeruitgave van School Library Journal, volgens Carrigan een doorslaand succes. En in Nederland stomen we al op naar de dubbele cijfers wat het aantal bibliotheekfablabs betreft.

Het aanbieden van educatief aanbod, al dan niet in nauwe samenwerking met het onderwijs, staat bij al die initiatieven voorop. Daarnaast kenmerken ze zich door het grassroots karakter, evenals alle andere mooie Nederlandse maakinitiatieven. Vaak gaat het om individuen die ermee aan de slag willen en door hard werken en doorzettingsvermogen daar steeds vaker in slagen. Ik durf wel te stellen dat juist het ontbreken van aansturing van bovenaf hieraan sterk bijdraagt. Maken wordt gedaan door de mensen die met hun poten in de klei staan en wordt niet bedacht op een ministerie of iets dat daaraan verwant is.

“De successen van talenten op het gebied van wetenschap en technologie en makeronderwijs bij kinderen krijgt nog te weinig aandacht en het podium dat het verdient“,

wordt gesteld op de Sciencemakerswebsite. Daarmee kan niemand het oneens zijn. Maar ere wie ere toekomt, beste mensen. Het gaat me daadwerkelijk aan het hart dat het concept maakonderwijs niet alleen onterecht wordt geclaimd door PBT, maar nog veel meer dat men doet voorkomen alsof er vóór het event op 23 september niets gebeurd is. Dat is haast een schoffering van alle prachtige initiatieven die al jarenlang genomen én op kleine schaal uitgevoerd worden en die heus bij PBT bekend zijn.

Alle daadwerkelijk bij het maakonderwijs betrokken partijen wachten daarom vol verwachting tot het verzoek voor inhoudelijke bijdrage aan het event op de deurmat ploft. Gelukkig is er nog álle tijd om een gedegen programma neer te zetten dat het maakonderwijs verdient en dat recht doet aan alle energie die er al ingestoken is.

Posted by Jeroen de Boer on jun 10, 2015

STEM versus STEAM: over de toegevoegde waarde van kunsteducatie

Tijdens de ronde tafel over het makersonderwijs met minister Bussemaker, enkele weken terug, zei de minister dat gedeeltelijke financiering daarvan wat haar betreft ook uit de cultuureducatiepot zou kunnen komen. Daarmee gaf zij aan te erkennen dat kunst, cultuur en creativiteit onmisbare elementen zijn binnen makersonderwijs. Ook is het een legitimering vanuit bibliotheken een bijdrage te leveren aan deze vorm van onderwijsvernieuwing, een ontwikkeling die met het groeiende aantal Nederlandse bibliotheeklabs in volle gang is.

Deze constatering valt mooi samen met onderstaande infographic van de Universiteit van Florida waarin zij gegevens samenbrengen die gaan over STEM versus STEAM. Voor de goede verstaander: STEM staat voor science, technology, engineering en mathematics en STEAM voegt daaraan arts toe.

Enkele feiten:

STEM vs STEAM

On average, students who study the arts for 4 years in high school score 98 points higher on the SATs compared to those who study the same for half a year or less.

Students who took up music appreciation scored 61 points higher on the verbal section and 42 points higher on the math section.

Of the elementary schools with arts, the most common subjects revolve around music at 94% and visual studies at 83%. Only 3% offer dance instruction while 4% provide theater arts.

Training in the arts has been shown to improve creativity and innovation. Students learn to approach issues with a critical mind and a positive attitude towards problem solving. Exposure to the arts enhances communication skills, which are essential tools for collaboration. It develops flexibility and adaptability. The government recognizes these and, indeed, 48 states have adopted standards for art instructions.

However 51% of art teachers are unhappy about what they see as the decline in art education brought about by the shift in focus. The difficulty in measuring art’s contribution to academic performance has led to its under appreciation.

bron: Elearning Infographics

afbeelding: resultaat 3Dprint- en animatieworkshop Grunt en de Ultimaatjes die FryskLab uitvoert binnen het Leeuwarder kunsteducatie-aanbod.

Posted by Jeroen de Boer on feb 28, 2015

Deep Dark Fears: prachtige webcomic over angst in alle soorten en maten

Op het Tumblr-blog Deep Dark Fears plaatst Fran Krause illustraties die irrationele angsten verbeelden. De ene keer lieflijk, de andere keer gruwelijk, maar in alle gevallen begrijpelijk. Mooi hoor. Ze staat overigens open voor het illustreren van angsten van derden. Insturen kan hier.

bron: MetaFilter