Voor het scannen werd een mobiele opstelling met 50 speciale LED-lampen in het Witte Huis opgesteld. Deze vuurden verschillende kleurtyperingen af naar Obama’s gezicht die vervolgens werden vastgelegd met 8 hoge resolutiecamera’s evenals 6 breedbeeldcamera’s. Tot slot werd de president ook met een aantal handscanners afgetast.
Barack Obama wordt gescand in het Witte Huis.
Het maken van 3D scans is allerminst nieuw voor het Smithsonian. Om objecten uit de collectie voor een breder publiek en onderzoek toegankelijk te maken lanceerden zij in 2013 het programma Smithsonian X 3D. Resultaten daarvan zijn te vinden in de Smithsonian X 3D Collectie.
Wauw, als notoire slechtslaper in lawaaiege omgevingen lijken deze slimme oordoppen wel een heel mooie oplossing. Blijkbaar zijn meer mensen dat met me eens, want op Kickstarter is het minimaal gevraagde bedrag voor Hush al meer dan viermaal over de kop gegaan.
De oordoppen blokken geluid, maar zijn tegelijkertijd een in-ear hoofdtelefoon. Via je smartphone kan je zo de wekker laten afgaan, maar via Bluetooth ook rustgevende geluiden afspelen. Mochten ze zoek raken is het ook mogelijk ze met de telefoon terug te vinden.
Wetenschapsauteur Frank Swain en mediakunstenaar Daniel Jones legden de activiteit op de draadloze netwerken rond het BBC Broadcasting House vast.
Dat deden zij op twee manieren: visueel en auditief. Op de visualisatie wordt de signaalsterkte verbeeld door de breedte van de vorm. De kleur geeft de wijze van verzenden weer (bijvoorbeeld welke kanalen en routers worden gebruikt) en de invulling van de vormen toont aan hoe het met de beveiliging gesteld is.
Veel interessanter is echter het laten weerklinken van al die verborgen activiteiten en kenmerken. Hiervoor ontwikkelden Swain en Jones het platform Phantom Terrains. Daarmee onderzoeken zij het concept van geluid als een alomtegenwoordige gebruikersinterface om informatie mee over te brengen.
“The sound of each network is heard originating from the router’s geographical location, producing clicks whose frequency rises with the signal strength — akin to a layered series of Geiger counters. Routers with particularly strong signals “sing” their network name (SSID), with pitch corresponding to the broadcast channel, and a lower sound denoting the network’s security mode.”
Het resultaat (luister hieronder) klinkt als glitchy abstracte elektronische muziek, heel erg smaakvol eigenlijk. Mooi project!
En dan is de cirkel weer rond? Andy Baio maakte een Youtube-afspeellijst die bestaat uit gedigitaliseerde VHS-tapes met daarop TV-uizendingen over het internet. Daarmee creërde hij een prachtig overzicht van het web in haar kinderschoenen. De uitzending hieronder, The Internet Show, dateert uit 1995.
Baio over zijn project:
A while back, I started collecting old VHS tapes about the Internet from the early- to mid-1990s. While most of these are pretty corny, they also inadvertently captured pieces of the web that don’t exist anywhere else. The Internet Archive’s earliest snapshots were in late 1996, so anything before that is extremely sparse. The videos, silly as they are, still represent valuable documentation of the early web.I digitized the VHS tapes using a VCR connected to a MiniDV camera’s pass-through feature to my Macbook Pro. After I started putting these online, a couple more were sent to me, which I’ve included in the collection. And then my VCR broke.
Deze week waren we met FryskLab van de partij bij de Career Day van Jet-Net. Dit evenement is speciaal opgezet voor leerlingen uit 4 havo en 5 vwo die een Natuurprofiel hebben gekozen en moet hen helpen bij hun studiekeuze. Gedurende twee dagen doorliepen honderden scholieren tal van sessies en workshops waarbij bedrijven en opleidingen zichzelf profileerden.
In dit programma verzorgden wij een halfuur durende sessies waarbij we hen een inkijkje gaven in digitale fabricage. Zo konden 18 groepjes van 10 personen de bus bezoeken. De eerst vraag die we ze telkens stelden was of ze op school ook hiermee in aanraking kwamen. Enkele uitzonderingen daargelaten was dit nergens het geval. Even doorvragen leidde echter tot een nog zorgelijker conclusie: veel scholen hadden wel een 3D printer, maar daarmee werd eigenlijk niets gedaan.
We konden prachtig de actualiteit van 3D printing aangeven dankzij dit geslaagde experiment van NASA.
Naar de oorzaak daarvan valt slechts te gissen, maar een voorzichtige conclusie valt wel te trekken: scholen schaffen aan vanwege de hipheid van het apparaat, maar vergeten wordt dat zo’n machine pas zinvol wordt als deze écht wordt ingepast in het curriculum. Het is natuurlijk hartstikke leuk wanneer een select groepje leerlingen samen met een leerkracht een printer in elkaar zet, maar wanneer er verder geen draagvlak is of koppeling met het onderwijsprogramma is daarna de lol en het leren er snel vanaf.
En wat is dat jammer, want we kregen ontzettend veel positieve respons op onze sessies. En heel veel verbazing: het filmpje over het printen van huizen in China leidde tot veel reacties, maar ook uitroepen als “episch!” bij het zien van de ‘kleine’ printers in de bus illustreerden dit prachtig.
Veel van deze jongeren willen hier dolgraag iets mee, maar de aansluiting met het onderwijs ontbreekt. En daarmee ook de aansluiting met vervolgopleidingen en toekomstige werkgevers. Daar liggen dus heel veel kansen, maar ook open eindjes die invulling behoeven. Dat je op dat snijvlak als bibliotheek kunt functioneren is een prettige gewaarwording.
Digitale fabricage vooral leuk voor kinderen? Nee hoor. Wij komen op locatie eigenlijk altijd wel interessante en leuke mensen tegen, maar soms springt van een contact je hart eventjes over. Een ontmoeting op een waterkoude zaterdagochtend in Voorburg bij Bibliotheek aan de Vliet was er zo eentje.
Een wat oudere vrouw was door de bibliotheek verwezen naar onze bus. Daar vroeg ze me eerst de oren van het hoofd over het ontwerpen van ruimtelijke objecten voor de 3D printer. Doodle3D? Nee joh, veel te eenvoudig. Ze wilde écht aan de slag! Kon er niet iets met Autocad ofzo?
Bij het tonen van Tinkercad (het kleine broertje van Autocad), de ontwerptool die we in FryskLab gebruiken, kwam de iPhone tevoorschijn en werden er driftig digitale aantekeningen gemaakt. Vervolgens wilde ze alles weten van Arduino. Ze zag daarin wel heil voor haar toekomstige thuissituatie. Programmeren ermee moest immers eenvoudig zijn en de link met domotica (haar woorden) lag haar voor de hand.
Bij het zien van Scratch en Makey Makey zag ze gelijk een mooie aanleiding haar kleinkinderen ermee blij te maken. Hopsakee, weer een aantekening erbij. Ik denk dat ze al met al zeker een halfuur in de bus is geweest. Prachtig.
Adviseur digitaal burgerschap bij KB nationale bibliotheek en lid van het programmateam van het programma digitaal burgerschap. Mede-auteur van het AI Kookboek.
Werkte o.a. aan Open Bibliotheek Badges, Data Detox Kit, The Glass Room expo, What The Future Wants en FryskLab. Op Eén Na Beste Bibliothecaris van Nederland 2015.
Amateurwielrenner, drummer en muziekfanaat. TEDx-spreker.
