Denkend aan fietsland

Denkend aan Holland
zie ik brede konten
fluks door oneindig
laagland gaan,
grijze permanentjes
bejaarde tiepstra’s
met 35 kilometer
tegen windkracht 6 ingaan;
en op soms oerdrukke
paden trappend
de grijze golf
uitwaaierend links rechts,
beppend, kleppend,
Oostindisch doof,
mannen en vrouwen
in een grootsch verband.
de oplettendheid is laag
en het uitzicht wordt er vaker
door felle uniseks
tenuetjes verstoord,
en op al die momenten
wordt de roep van een renner
die fietst om het fietsen
hoonlachend aangehoord.