Pages Menu
Categories Menu

Posted by on nov 25, 2012 in Bibliotheek, Innovatie | 5 comments

Waarom doe ik (dit voor) mijn werk? #visionairs

Waarom doe ik (dit voor) mijn werk? #visionairs

Enkele weken geleden werd gevraagd of ik namens de NVMB wilde deelnemen aan een sessie waarbij leden van verschillende beroepsverenigingen voor informatieprofessionals een stip op de horizon wilden bepalen: de basis voor een toekomstvisie voor het veranderende vak.

Natuurlijk ben ik ingegaan op deze uitnodiging en toog naar het Ministerie van Economische Zaken in Den Haag waar de middag plaatsvond. Aldaar werden de vijftien aanwezige leden (of ook wel visionairs) ingedeeld in drie groepen van vijf plus een begeleider en werd het zogenaamde kralenspel gespeeld. Hierbij moest elke deelnemer een concrete werksituatie als uitgangspunt nemen en deze via een aantal onderzoeksvragen herleiden naar een oplossing. Omdat ik het zinvol vind deze te delen schrijf ik deze blogpost, mede door de oplossing die Jantien Dubbeldam mij aandroeg. Vanwege privacyredenen laat ik bepaalde gegevens achterwege.

De opdracht die we hadden meegekregen was de volgende:
Als voorbereiding vragen we u om alvast na te denken over één concrete situatie waarin de huidige organisatie de informatiemedewerkers in de weg zit.

Het gaat erom dat u deze situatie zo precies mogelijk en in de ik-vorm kan vertellen.

Situatie (uitgangspunt):

Ik leid een project waarbij de door mij aangedragen en onderzochte basis wordt genegeerd.

Hittepunt (wat is de kern van emotie)?:

Mijn kennis wordt niet serieus genomen.

Ontwikkeling (wat gebeurt er als in de situatie geen verandering optreedt?):

Ik voer uit en ben verantwoordelijk voor een project waarop ik niet trots ben omdat het de door de ontbrekende fundamenten niet toekomstbestendig en deelbaar is.

Vraag:

HOE ORGANISEREN EN VERMARKTEN WE ONZE EXPERTISE ALS KLOPPEND HART VAN DE INFORMATIEMAATSCHAPPIJ?

Na het formuleren van bovenstaande vraag (wat we gezamenlijk deden, omdat de onderliggende hittepunten bij onze cases veel gelijkenissen vertoonden), werd ons gevraagd de analyse een stap verder te brengen.

Monster (wat zie je als het grootste gevaar als je de vraag als uitgangspunt neemt)?:

Ik zie een grote leemte in kennis bij collega’s en bestuurders en dat vormt een bedreiging voor noodzakelijke ontwikkeling die uiteindelijk leidt tot het verdwijnen van het vak.

Held/hart (welk offer breng je om hierin verandering te brengen?):

Ik spreek mij publiekelijk uit en maak mij daarmee mikpunt van kritiek en mogelijke represailles.

God/hoofd (waarvoor breng je dit offer?):

Ik wil informatie en mensen verbinden, zonder dat daarbij sprake is van institutionele barrières.

Wat we als groep vervolgens weer samen deden was het formuleren van de twee grootste gevaren aan weerszijden van de vraag (de zogenaamde polen) Hoe organiseren en vermarkten we onze expertise als kloppend hart van de informatiemaatschappij?. Dat waren voor ons de volgende:

1. Systemen nemen ons werk over.
2. Ambitieloze en verstarde vakgenoten zijn in de meerderheid.

De laatste stap was vervolgens weer terug te keren naar het uitgangspunt, maar niet die van jezelf maar van iemand anders in de groep. De opdracht was een strategie/oplossing/orakel voor dat uitgangspunt te formuleren. In mijn geval schreef Jantien Dubbeldam voor mij:

Hoe fiets je een berg op die onneembaar lijkt? Laat zien dat het lastig is. Vraag toeschouwers om je een zetje te geven. Neem je rust op een veilige plek, om daarna weer gesterkt verder te fietsen/klimmen. Ook lopend naast je fiets kun je de top bereiken.

Associatie:
James Taylor: Secret O’ Life

Alhoewel de middag slechts enkele uren duurde leverde hij ontzettend veel op. Ten eerste maakte ik kennis met collega’s uit verschillende vakgebieden (hoger onderwijs, overheid, ZZP-ers), maar het interessante was dat we dus dezelfde gevaren/uitdagingen voor ons vak zien. In dat licht voelde ik me ook met terugwerkende kracht extra gesterkt in het publiceren van Gaan we niet een beetje dood van binnen?. Bij het schrijven daarvan (maar dat gaat ook op voor bijvoorbeeld OpenBibliotheken) gaat het namelijk, naast de inhoud, ook om klamme handen en slapeloze nachten. “Laat zien dat het lastig is“, krijg ik als advies. Bij deze daarom de uitwerking van de sessie van afgelopen vrijdag. Ik ben uitermate nieuwsgierig naar het vervolg, evenals jullie reacties.

Jantien’s advies voor mij:

2012-11-25-13.44.40-uitsnede

5 Comments

  1. Jeroen, wat heb je dit goed verwoord! Bedankt. Ik attendeer de medeorganisatoren van deze middag op je blog. Dat bespaart mij weer het maken van een samenvatting en bovendien geeft het goed weer wat we hebben gedaan. Ik ben blij met jou als vakgenoot.

    • Dank je wel Jantien, da’s mooi om te horen. Ik ben zoals gezegd erg benieuwd naar het vervolg en werk daar (ook) graag aan mee.

  2. Hoi Jeroen, bedankt voor de blog:) Ik vond het een vruchtbare, leerzame, prikkelende middag en ik kijk uit naar het vervolg.

    • Graag gedaan Marjan!

  3. Beste Jeroen, dank voor je blog. Heel verhelderend. Bij ons in de groep kwam nog een ander ‘gevaar’ naar boven naast die van jou/jullie namelijk de klant vindt wel informatie maar niet via ons, de informatieprofessional/bibliotheek. Met andere woorden : werk aan de winkel. Ik kijk uit naar het uiteindelijke verslag van Jos Kessels.

Laat een antwoord achter aan Karen Kamperman Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Pin It on Pinterest

Share This