Van streamen raak je verwend

Van de week kocht ik mijn tweede cd dit jaar. Of, nu ik erover nadenk, mijn tweede cd in zeker twee jaar. De enige reden waarom was dat van betreffende artiesten de albums die ik wenste, op het moment dat ik er behoefte aan had, niet (il)legaal online te vinden waren. Het ging overigens om Grace for Drowning van Steven Wilson en De Gemene Deler van Maarten van Roozendaal.

De laatste plofte daarom dus, voorzien van een mooi tekstboek, van de week op de deurmat. Maar terwijl de cd in de speler verdween vroeg ik me gelijk af: “hoe ga ik hier morgen op m’n werk naar luisteren?” Spotify op de iPad is aldaar namelijk m’n muziekbron en de reden dat Van Roozendaal’s nieuwste album daarin niet voorhanden is was de voornaamste reden weer een cd aan te schaffen. In m’n computer stoppen en rippen was ook geen optie, want de Macbook Air heeft geen disk-drive (die ik overigens nog geen moment heb gemist). De Macbook van Catrien bood soelaas: rippen en vervolgens uploaden naar Dropbox dan maar. En vanochtend op de iPad een poging gedaan om de Muziekapp vanuit Dropbox te voeden. Dat bleek onmogelijk. Dan maar de iPad aan de Macbook knopen en syncen met iTunes. En ja hoor, daar stond Van Roozendaal op de iPad.

Dat ik er echt naar geluisterd heb moet je maar van me aannemen. Scrobbelen naar Last.fm wordt door de iPadmuziekapp namelijk niet ondersteund. Ik weet het, het zijn allemaal luxeproblemen, maar voor mezelf illustreerde het even hoezeer ik verknocht ben geraakt aan streaming muziek. Ik doe er blijkbaar alles voor ook een cd in dat stramien (…) te gieten, al is het in dit specifieke geval slechts de suggestie die telt. Mooi man, die vooruitgang.