Civil rights activist and congressman John Lewis passed away. At the 2017 Congress of the American Library Association, he spoke at the Library of Congress booth, where he was welcomed by librarian of congress, Carla Hayden. I had the pleasure to be there and shoot this video.
Nu.nl: Dit was John Lewis: Freedom Rider en burgerrechtenactivist tot zijn dood
Great and highly energetic talk by internet activist Aral Balkan about the future of internet regulation at an European Parliament meeting organised by the greens. He is talking about the negative aspects of surveillance capitalism, Facebook, Google & the centralised services against the need and support for small tech & a more distributed web.
I imagined an audience of library directors and librarians instead of Parliament members..! Because which position do we have in this very relevant discussion, which is not exclusively about technology, but essentially about democracy and basic human values? Therefore highly recommended for anyone who is interested in digital literacy and its meaning for personal empowerment.
Read More
This week the Netherlands celebrates its annual Media Literacy Week. Throughout the country, activities that deal with working and dealing with media and digital technology, are organized for all kinds of target groups, ranging from children to the elderly. For a long time this was mainly about learning digital skills, but lately it has increasingly been about looking critically at your own role, but certainly also the role of tech companies.
You don’t have to explain to anyone that the internet is increasingly dominated by a limited number of large and mainly American companies, such as Google, Facebook and Amazon. It is also no secret these companies, as beautiful as their products and services are, are also increasingly under fire due to abuse of power and violations of privacy and data laws. It is therefore painful that Google was heartly welcomed in the city of Leeuwarden (the city where I currently work and have lived for a number of years), to teach citizens and entrepreneurs about how they can make best use of the internet. Besides that Google also promotes how they can use the internet more safely. Particularly the latter is remarkable.
Recently, critical research by scientists and journalists has revealed the actual business model of a company such as Google: being able to make predictions about the behavior of (groups of) people by often unsolicetedly collecting and processing their personal data. In publications such as that of Harvard professor Shoshanna Zuboff, The Age of Surveillance Capitalism, this way of running a business is explained in great detail. A few weeks ago on Dutch national television, the documentary series VPRO Tegenlicht devoted a full episode to it, subtly titled The Great Data Robbery (De Grote Dataroof).
Zuboff introduced the concept of surveillance capitalism to describe the way Google operated (and in its wake many other internet companies): the unsolicited collection of personal data, or what she calls private experiences, and processing those into highly profitable digital products and services.
The emphasis is on the data that we do not know we share, for example the spelling mistakes we make, our facial expressions or the way in which we formulate. By linking it to other datasets (many hundreds of companies and startups in various sectors, ranging from entertainment to health care, belong to Google’s parent company Alphabet) detailed personal profiles can be created thanks to algorithms and artificial intelligence. Obviously this touches on ethical issues about privacy and online security, especially if you do not know where that data ends up and what it is used for.
Significant for the way Google works is a report in the Wall Street Journal earlier this week, in which is reported about a secret collaboration between Google and a large chain of American hospitals. Purpose: unsolicited processing of patient data into… Yes, into what actually?
In the light of this current discussion, it would have adorned the municipality of Leeuwarden when it had looked very critically at the arrival of Google, certainly in the national Media Literacy Week.
Header image: Flickr
This piece is a translation of this original Dutch post: https://jeroendeboer.net/2019/11/14/van-google-leren-over-online-veiligheid/
The Leeuwarder Courant, the largest newspaper in our area, this morning printed this op-ed which is a somewhat scaled down version of the blog post:
Deze week is het de Week van de Mediawijsheid. Door het hele land worden voor allerlei doelgroepen activiteiten georganiseerd die gaan over het werken en omgaan met media en digitale technologie. Lang ging dit vooral over het aanleren van digitale vaardigheden, maar de laatste tijd gaat het steeds meer over kritisch kijken naar je eigen rol, maar zeker ook de rol van techbedrijven.
Je hoeft niemand uit te leggen dat inzake dat laatste het internet in toenemde mate wordt gedomineerd door een beperkt aantal grote en voornamelijk Amerikaanse ondernemingen, zoals Google, Facebook en Amazon. En dat deze ook steeds meer onder vuur liggen vanwege machtsmisbruik en overtreden van privacy- en datawetten. Het is daarom pijnlijk dat uitgerekend in de Week van de Mediawijsheid Google in Leeuwarden in de openbare ruimte aan burgers en ondernemers uitlegt hoe zij optimaal van het internet gebruik kunnen maken. Ook legt Google uit hoe je veiliger van het internet gebruik maakt. Vooral dat laatste is opmerkelijk.
De laatste tijd wordt, door kritisch onderzoek van wetenschappers en journalisten, namelijk steeds meer blootgelegd wat het feitelijke businessmodel van een bedrijf als Google is: voorspellingen kunnen doen over het gedrag van (groepen) mensen door, vaak ongevraagd, data van hen te verzamelen en te verwerken. In publicaties als die van Harvard-professor Shoshanna Zuboff, The Age of Surveillance Capitalism, wordt deze manier van werken haarfijn blootgelegd. Enkele weken geleden wijdde VPRO Tegenlicht er zelf een volledige aflevering aan, fijntjes getiteld De grote dataroof. Zuboff introduceerde het begrip surveillancekapitalisme om de werkwijze van Google (en in haar nasleep heel veel andere internetbedrijven) te beschrijven: het ongevraagd verzamelen van persoonlijke data, of wat zij noemt privé-ervaringen, en deze verwerken tot digitale producten en diensten waarmee veel winst gemaakt wordt.
De nadruk ligt daarbij op de data waarvan we niet weten dat we het delen, bijvoorbeeld de spelfouten die we maken, gezichtsuitrukkingen of de wijze waarop we formuleren. Door die te koppelen aan andere data (onder Google’s moederbedrijf Alphabet vallen vele honderden bedrijven en startups in allerlei sectoren, uiteenlopen van entertainment tot gezondheidszorg) kunnen dankzij algoritmes en kunstmatige intelligentie gedetailleerde persoonsprofielen worden samengesteld. Dat dit raakt aan ethische vraagstukken over privacy en online veiligheid mag helder zijn, zeker als je niet weet waar die data terecht komt en waarvoor het wordt gebruikt.
Tekenend voor de werkwijze van Google is een bericht in de Wall Street Journal eerder deze week, waarin wordt bericht over een geheime samenwerking tussen Google en een grote Amerikaanse zorgverzekeraar. Doel: het ongevraagd verwerken van patiëntgegevens tot… Ja, tot wat eigenlijk?
In het licht van deze actuele discussie had het de gemeente Leeuwarden gesierd wanneer zij de komst van Google zeer kritisch had bekeken, zéker in de Week van de Mediawijsheid.
Foto: Flickr
English version here: https://jeroendeboer.net/2019/11/15/learning-from-google-about-online-safety/
Update 15 november: de Leeuwarder Courant plaatste het artikel vanmorgen in de rubriek Ingezonden:
Heb je ook zo’n plezier met FaceApp? Zowel op sociale media als in de krant en op TV (bekijk bijvoorbeeld het item bij RTL Boulevard) was de gezichtsverouderingsapp afgelopen week hot. In eerste instantie voornamelijk om het funkarakter ervan, maar kort daarop volgde de kritische blik. Waar komen de foto’s terecht, wat gebeurt ermee en welke rechten heeft de Russische eigenaar van de app eigenlijk? Het oproepen van zulke vragen (en misschien ook wel het beantwoorden ervan) vormt precies de inhoudelijke basis van het Data Detox-project van Fers en de Friese bibliotheken.
In februari dit jaar werd het Data Detox-project van Fers en de Friese bibliotheken geselecteerd als één van de vier landelijke proeftuinen voor bibliotheekinnovatie. Dit betekent dat we met een budget van € 10.000 het project kunnen doorontwikkelen. We pitchten voor leden van de Innovatieraad van de Koninklijke Bibliotheek en bibliotheekcollega’s uit het hele land (zij stemden gezamenlijk op de dertien ingediende proeftuinideeën) en beloofden we met dat geld twee dingen te doen. Allereerst vertalen we een groot aantal Engelstalige workshops rondom data en privacy naar het Nederlands. Deze stellen we publiek beschikbaar aan iedereen die daarvan gebruik wil maken. Daarnaast beloofden we twee bijeenkomsten voor bibliothecarissen te organiseren om met de Data Detox Kit en de tentoonstelling Glass Room Experience kennis te maken.
Inmiddels zitten we middenin de uitvoering van de proeftuin. Eind augustus verwachten we de vertaalde workshops aangeleverd te krijgen. Afhankelijk van de hoeveelheid benodigde eindredactie publiceren we deze dit najaar op de Data Detox-website, maar waarschijnlijk ook op de landelijke website Bibliotheekcampus.nl. De workshops zijn oorspronkelijk ontwikkeld door Tactical Technology, de non-profitorganisatie die ook tekende voor de Data Detox Kit en de tentoonstelling Glass Room Experience. Het aanbod karakteriseert zich door zowel speelse- als inhoudelijke activiteiten rondom de thematiek van data en digitale privacy. Ze zijn zowel geschikt voor intern gebruik in bibliotheken als aanbod voor bibliotheekbezoekers.
Tijdens de twee bijeenkomsten voor bibliothecarissen, die op 25 juni en 3 juli plaatsvonden (verzorgd door collega Wai-See Choo en ondergetekende), stonden onder andere twee van deze workshops op het programma. Tijdens Word Search: Data Traces kregen de deelnemers een woordzoeker voorgelegd waarbij zij moesten zoeken naar toepassingen van Google of Facebook. De onderliggende vraag hierbij was welke en hoeveel data je creëert en deelt met de diensten van deze bedrijven. Tegelijkertijd leidde het, voornamelijk in het geval van Google, tot bewustwording hoeveel apps het bedrijf in haar portfolio heeft. In de vervolgworkshop Data Shadows/Data Brokers maakten we een polaroidfoto van de deelnemers en werd hen gevraagd van henzelf een profiel op te stellen: welke apps gebruik je vaak, of welke typeert je het meest? De groep werd vervolgens gevraagd om op basis van deze profielen een business case rond elke profiel uit te denken: hoe kan er met de datasporen van een individu geld verdiend worden?
De twee workshops werden omlijst met twee video’s. De eerste betrof een interview met Shoshanna Zuboff over haar geruchtmakende boek over surveillancekapitalisme. De tweede video was de TED-talk die journaliste Caroline Cadwalladr gaf over de twijfelachtige rol van Facebook in de Brexitcampagne en haar bredere oproep aan Amerikaanse techbedrijven om hun verantwoordelijkheid te pakken. Voornamelijk de laatste video leidde tot soms bezorgde reacties. Dit onderbouwt tegelijkertijd de relevantie van het Data Detox-project. “Ik had veel stof om over na te denken in de trein”, was één van de reacties die later via de mail binnenkwam. Laat dat nou precies één van de belangrijkste elementen van het project zijn: het kweken van bewustwording bij zowel collega’s als bibliotheekbezoekers.
De bijeenkomsten leidde echter ook tot heel praktische vragen: hoe ga je met de Data Detox Kit aan de slag in een bibliotheek? Wat moet je doen als je de tentoonstelling Glass Room Experience programmeert? Het leidde bij ons tot het besef dat we, puttend uit onze eigen ervaring, een handleiding met praktische tips & tricks moeten samenstellen. We denken daarbij aan het uitwerken van een aantal scenario’s (van klein naar groot) hoe je activiteiten rondom de thematiek van data en digitale privacy in een bibliotheek organiseert. Je zou de ophef rondom FaceApp bijvoorbeeld heel goed kunnen gebruiken om het werken met de Data Detox Kit te koppelen aan de actualiteit. Dit in de wetenschap dat er ongetwijfeld op korte termijn een volgende populaire app opduikt die het niet altijd even knappe gezicht van het thema data en digitale privacy laat zien.
Dit blog verscheen oorspronkelijk op de website van Fers
Read More
Enige tijd geleden werd ik uitgenodigd om deel te nemen aan de workshop Learning through Makerspaces, georganiseerd door de afdeling Onderwijs en Cultuur van de Europese Commissie. Ik werd ervoor benaderd door een medewerker van de afdeling die mijn boek Makerspaces in Libraries las (wat natuurlijk op zich al een mooi signaal is).
Vandaag en morgen komt daarom een groep van ongeveer 30 personen bij elkaar die ieder op hun eigen manier betrokken zijn bij educatieve makerspaces. Dat betekent een rijk gemêleerd gezelschap uit de onafhankelijke makerscene, de academische wereld, kunstinstellingen, bibliotheken en natuurlijk ook het onderwijs zelf. In dat opzicht een mooie leerervaring, het aangaan van nieuwe contacten, maar ook het onderhouden van al bestaande connecties.
In mijn presentatie kon ik natuurlijk putten uit eigen ervaring, maar gelukkig ook uit het onderzoek dat de Koninklijke Bibliotheek afgelopen jaar deed naar Nederlandse bibliotheekmaakplaatsen.
Van de workshop wordt een rapport opgemaakt, dus dat zal ik te zijner tijd delen.
Bekijk hier alvast het programma van de workshop en hier de presentatie die ik er vandaag gaf.
Read More
