Pages Menu
Categories Menu

Posted by on mrt 9, 2014 in Wielrennen | 2 comments

Open brief aan alle toerfietsers

Open brief aan alle toerfietsers

Beste toerfietsers,

Geweldig hè, dat mooie weer? Net als jullie ga ik er ook graag op uit om van de zon, wind en de omgeving te genieten. En weten jullie wat nou het mooie is? De verkeersregels zijn nog dezelfde als voor de winter, het moment dat jullie de fietsen voor maanden in de schuur deponeerden om weer tevoorschijn te halen met de eerste zonnestraal.

Misschien zijn jullie het verleerd, maar heel erg moeilijk is het niet: gewoon rechts aanhouden. En ook, heel logisch, niet breeduit naast elkaar op een smal fietspad. Wij wielrenners hebben er niet voor gekozen van datzelfde fietspad gebruik te maken, maar dat moet nu eenmaal. Dat verlies nemen we beide, ok?

Jullie hebben wel je mond vol van die asociale wielrenners, maar ik voel me totáál niet aangesproken. Ik geef altijd aan dat ik er langs wil. Nee, ik heb geen fietsbel, maar ik roep lang van tevoren ‘Opgepast!’. En als er niet gereageerd wordt doe ik dat nog een keer. Of nog een keer. Het was Lance Armstrong die in één van zijn boeken aangaf een vocaal signaal te verkiezen boven de fietsbel. Die laatste associeer je namelijk met een gewone, veel langzamere (ja, ook vergeleken met de colonne 50-plussers op hun elektrische vehikels) fietsen. En heel vaak wordt daar op gereageerd zoals het moet: rustig aan de kant gaan. En dan bedank ik vriendelijk voor de vrijgeleide, mondeling of even de hand of een duim onhoog te steken. En is dat over het algemeen wederzijds.

Maar aan de rest: moet dat nou, dat demonstratief op je fietsbel gaan raggen bij het voorbijgaan? Dat roepen: ‘béllun!!’. Middelvingers opsteken? En is het nou zo moeilijk als je elkaar tegemoet komt, en er duidelijk sprake is van oogcontact, niet even aan je medefietsers (en deze gaat voornamelijk op voor ouders met kinderen) aan te geven aan de kant te gaan? Wat voor ouder ben je dan om je kind het risico te laten lopen tegen me op te fietsen? Ik heb een helm, zij niet. En ik ga harder, dus trek je conclusie wie de hardste klap krijgt.

Denk gewoon even na voordat jullie er op uit trekken. Wij ontwijken die kleine paadjes zoveel mogelijk, maar soms is het niet anders. Laten we gewoon de lieve vrede bewaren, ok? Ik geloof dat van dit gedrag niemand een goed gevoel overhoudt.

Jeroen

ps. voor de hardlopers en wandelaars: links aanhouden is echt niet zo moeilijk.

pps. ondanks de goedweertoeristen nog best genoten:

2 Comments

  1. met je links houden voor wandelaars ben ik het volstrekt niet eens. dat is juist onzettend lastig als ze dat wel doen. ze gaan namelijk niet in de berm lopen bij tegenliggers, je kunt er makkelijker achter blijven zitten als ze voor je uit lopen dan wanneer ze je tegemoet komen. links lopen was (! ja WAS, nu hoeft t niet meer) de regel op de rijbaan buiten de bebouwde kom als er geen fietspad aanwezig is. links lopen op fietspaden (en al helemaal niet binnen de bebouwde kom) heeft nooit gehoeven

  2. Dag Wichor,

    Ik wist niet dat die regel aangepast was. Hoe het ook zij: ik vind het juist wel prettig om tegenliggers echt in de ogen te kunnen kijken, maar dat is dan een persoonlijke voorkeur.

    Mvg,

    Jeroen

Post a Reply

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Pin It on Pinterest

Share This