“Cultuur is belangrijker dan auteursrecht”

De wereld van de comics is mij volkomen onbekend. De naam Mark Waid zei mij daarom ook helemaal niets. Het blijkt echter een grote meneer in de wereld van strips en het feit dat hij een keynote speech hield bij de uitreiking van de toonaangevende Harvey Awards (kende ik natuurlijk ook niet) geeft daarvan acte. Tijdens die toespraak deed hij de prikkelde uitspraak:

Culture is more important than copyright”,

wat aandacht opleverde van de redactie van Techdirt, resulterend in het artikel Comic Book Writer Mark Waid Defends Copying, Points To The Value Of The Public Domain. En toen was mijn aandacht natuurlijk getrokken.

Waid betoogt dat het huidige auteursrechtsysteem te rigide is. Volgens hem heeft er altijd een zeker evenwicht bestaan tussen het beschermen van auteursrecht en het behouden van cultuur & het publieke domein. De wijzer is nu echter doorgeslagen naar het zekerstellen van zoveel mogelijk inkomsten voor relatief weinig personen/partijen:

That copyright system, however imperfect, worked for centuries. It was a decent balance of copyright and culture–you were allowed to profit from your work during your lifetime, your heirs even got many years’ grace period afterwards, and then it all went back into the pool of public domain at some point long after you were dead. But for the past several decades, megacorporations have turned copyright into a perpetual revenue machine for them that will never end and never expire. That’s great for individual copyright holders who draft off of that momentum, but it’s lousy for culture. Worse, it’s led to a mindset among creators that the only acceptable reward for creativity is dollars and cents…

Het beschermen van de inkomstenstroom komt vooral in het nieuws door de aanpak van het bestandsuitwisseling op het internet. Waid stelt echter dat deze deelcultuur (hij noemt onder andere de onstuimige groei van sociale netwerken) iets is wat geaccepteerd moet worden, omdat het niet zal verdwijnen. Zijn suggestie is daarom ook delen te gebruiken als middel om werk te verspreiden. Aan de creativiteit om met ideeën te komen zal het wat hem betreft niet liggen:

We are the smartest, most creative medium in America. We put out ideas on a periodical basis bam, bam, bam. We don’t put out a screenplay every three years. We don’t invent a TV show every ten years. There are more ideas in one Wednesday in one comic shop than in three years of Hollywood. We’re notoriously bad businessmen, but we are unmatched for creativity and inventiveness, and there are ways to make filesharing work for us rather than cower in fear that it’s going to destroy us.”

En Waid weigert dezelfde fouten te maken als de muziek- en filmindustrie:

I don’t want to be afraid. I don’t want to enter my third decade of my career terrified that publishing’s going down the tubes when we have the power to affect it. In fact, we have the advantage of being able to watch how other media have mismanaged their attempts at digital for ten years and learn from their mistakes. We can–and we will–find ways to make the internet work for us and for the enrichment of culture.”

Die laatste zin verdient eigenlijk een plek op een mooi (digitaal) tegeltje. Maar los daarvan weigert Waid het te laten verworden tot een holle frase. Integendeel, hij wil zelf verschillende ideeën uitproberen om te zien hoe hij bijvoorbeeld het gebruik van BitTorrent in zijn voordeel kan laten werken. En geheel in het licht van de deelcultuur zal hij hiervan verslag doen op zijn website en elders online. Los van wat er uit komt verdient Waid al een grote pluim. Strijden met open vizier en niet gebaseerd op angst, maar met een positieve insteek. Hulde!

Add to: Facebook | Digg | Del.icio.us | Stumbleupon | Reddit | Blinklist | Twitter | Technorati | Yahoo Buzz | Newsvine