Pages Menu
Categories Menu

Posted by on aug 19, 2010 in Auteursrecht, Bibliotheek, Social Media | 0 comments

Unieke jazzopnames verboden om naar te luisteren

Unieke jazzopnames verboden om naar te luisteren

Stel je eens voor: in een persoonlijk archief worden 957 unieke vooroorlogse jazzopnames gevonden die in het beheer van het National Jazz Museum komen, maar naar de opnames kan niet geluisterd worden. Vanwege auteursrechtelijke onduidelijkheden. Ja, dat staat er echt. Of om te citeren uit het artikel Museum Acquires Storied Trove of Performances by Jazz Greats in de New York Times:

Mr. Schoenberg said the museum planned to make as much as possible of the Savory collection publicly available at its Harlem home and eventually online. But the copyright status of the recorded material is complicated, which could inhibit plans to share the music. While the museum has title to Mr. Savory’s discs as physical objects, the same cannot be said of the music on the discs.

“The short answer is that ownership is unclear,” said June M. Besek, executive director of the Kernochan Center for Law, Media and the Arts at the Columbia University School of Law. “There was never any arrangement for distribution of copies” in contracts between performers and radio stations in the 1930s, she explained, “because it was never envisioned that there would be such a distribution, so somewhere between the radio station and the band is where the ownership would lay.”

At 70 years’ remove, however, the bands, and even some of the radio networks that broadcast the performances, no longer exist, and tracking down all the heirs of the individual musicians who played in the orchestras is nearly impossible.

Het verhaal achter het archief is er eentje om je vingers bij af te likken. Aan het eind van de jaren ’30 van de vorige eeuw besloot William Savory opnames te maken van radioregistraties uit ballrooms en nachtclubs van jazzgrootheden als Louis Armstrong, Benny Goodman, Billie Holiday, Count Basie, Coleman Hawkins en Lester Young. In tegenstelling tot het gangbare shellac besloot hij de concerten vast te leggen op acetaat- en aluminiumdiscs. Deze boden de mogelijkheid langere opnames te maken, waardoor ook jamsessies en repetities werden geregistreerd. Voor die tijd een unieke werkwijze, wat een zeldzame inkijk geeft in de vooroorlogse jazzpraktijk.

Savory, die in 2004 overleed, zou de opnames, afgezien van enkele nummers van Benny Goodman, zijn leven lang achter gesloten deuren houden. Zijn zoon Eugene Desavouret (waarom een andere naam dan zijn vader is onbekend) deed de nalatenschap over aan het National Jazz Museum. Vanwege de kwetsbaarheid van het materiaal wordt het aldaar gedigitaliseerd, met als oorspronkelijke bedoeling het te ontsluiten voor het publiek. Maar dat lijkt dus een heikele onderneming. De enige die ernaar luistert is geluidsengineer Doug Pomeroy:

Every one of these discs is an unexpected discovery […] It’s an education for me. I can hardly wait to transfer some of this stuff because I am so eager to hear it, to find out what’s there and solve all the mysteries that are there.”

Ongelooflijk.

Add to: Facebook | Digg | Del.icio.us | Stumbleupon | Reddit | Blinklist | Twitter | Technorati | Yahoo Buzz | Newsvine

Post a Reply

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Pin It on Pinterest

Share This