Pages Menu
Categories Menu

Posted by on aug 18, 2010 in Bibliotheek, Internet, Muziek, Social Media | 0 comments

Frantz Casseus’ queeste

Frantz Casseus’ queeste

Gisteren, bij het struinen door het aanbod van akoestische gitaristen in Spotify, werd mijn aandacht getrokken door de bijzonder fascinerende naam Frantz Casseus. En ook omdat ik hem niet kende besloot vandaag wat van zijn muziek te beluisteren. Nu was dat erg snel gedaan, want slechts twee albums, Haitian Dances en Haitian Folk Songs, waren in Spotify te vinden. Beide albums werden in respectievelijk 1954 en 1953 uitgebracht door Folkways Records en in 1985 heruitgebracht door Smithsonian Folkways (SI). De website van SI maakt ook melding van een derde album, Haitiana (1969), maar dat is niet voorhanden in Spotify.

De in 1915 in Port-au-Prince geboren Casseus genoot een opleiding als klassiek gitarist, maar werkte in zijn eigen stukken aan een versmelting van klassieke en traditionele Haïtiaanse muziek. Vooral op Haitian Folk Songs is daarvan veel te horen, niet in de laatste plaats door de vocale bijdrage van Lolita Cuevas. In een artikel getiteld Our Méringue Is Dying beschrijft Casseus zijn intentie de Haïtiaanse volksmuziek levend te houden. De angst voor het dreigende verlies ervan werd waarschijnlijk gevoed door de Amerikaanse bezetting (1915 – 1934) van het land.

Some with indifference, others with an indignant sadness, have witnessed the disappearance of one of our most delicious national dances which is like a precious pearl ornament of our folklore. The Haitian Méringue invites [one] to dance, contains a subtle and delicious melody. [Its] character, its simple and limited form, made it a dance with noble stature, and even a classic. (Frantz Casseus, Notre Méringue se muert,Haiti Journal, 1944)
bron

Op het web is verder niet veel andere relevante over de inmiddels overleden Casseus te vinden. Behalve bijvoorbeeld op een aan hem gewijde Wikipediapagina waarop is te lezen dat Marc Ribot, een muzikant die ik erg waardeer, leerling van Casseus was en een album met zijn muziek uitbracht, Marc Ribot plays solo guitar works of Frantz Casseus. Aan Casseus’ overlijden in 1993 werd door de New York Times in een klein artikeltje aandacht besteed.

Add to: Facebook | Digg | Del.icio.us | Stumbleupon | Reddit | Blinklist | Twitter | Technorati | Yahoo Buzz | Newsvine

Post a Reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Pin It on Pinterest

Share This