CaptainCrawl wijst de weg in blogland en vindt zelfs een zachtgekookt eitje
Muziekblogs zijn voor de liefhebber van obscure releases de digitale equivalent van antiquariaten, rommelmarkten of winkels met tweedehands platen. Plekken waar je urenlang kunt grasduinen door de meest verschrikkelijke albums, maar altijd met het besef dat je ineens kunt stuiten op iets heel bijzonders. Zo overkwam het mij jaren geleden dat ik op een rommelmarkt in de Groningse Oosterparkbuurt, omgeven door morsige zware shag rokende kooplui en vaste bezoekers, een LP vond die onmiddelijk mijn aandacht trok. Hij viel in eerste instantie op omdat de hoes wit was, met in het midden een kleine opgeplakte illustratie van een ei in een eierdopje. Heel wat anders dan de omringende albums met kerst- of Nederlandstalige muziek waarvan iedereen wel weet hoe ze er ongeveer uitzien: veelkeurig, glossy en immer een grote beeltenis van een persoon, vaak niet eens van de betreffende artiest. De LP in kwestie droeg de handgeschreven titel Zacht Gekookt Eitje, met daaronder een, in eerste instantie, onleesbare handtekening. Na de achterhoes bekeken te hebben bleek het te gaan om een titelloos album van Han Bennink en Derek Bailey, uitgebracht onder nummer i.c.p. 004 op i.c.p. records.
Als liefhebber van impro sprong mijn hart een aantal slagen over. Ineens was de eerder in dezelfde bak gevonden LP met muziek van Arnold Schönberg in de Studio-Reihe Neue Musik op het roemruchte Wergo-label een niemendalletje. De handtekening op de hoes bleek die van Bennink, evenals de illustratie. Waarschijnlijk maakte Bennink een aantal illustraties per album, want hetzelfde catalogusnummer levert op zijn site een ander hoesontwerp op, maar dat maakte de vondst des te bijzonderder. Over het album zelf is nauwelijks iets bekend. Een Googlesearch levert slechts enkele zinnige treffers op. Een muzikale vriend die ik toendertijd van mijn vondst op de hoogte stelde wist me te vertellen dat de oude i.c.p.-platen in Japan een fortuin konden opleveren. Dit waarschijnlijk omdat de mastertapes niet meer bestaan en een reissue er daardoor niet in zit. Op cd is i.c.p 004 sowieso nooit uitgebracht.
De insteek van deze post was echter niet mijn onverwachte ontdekking van Zacht Gekookt Eitje, maar de vergelijking tussen muziekblogs en antiquariaten, rommelmarkten en dergelijke. Vanaf het ontstaan van blogs vormen zij een rijkgeschakeerd geheel, onderhouden door verzamelaars en muziekfanaten, maar de omvang en toegankelijkheid ertoe is door het web vanzelfsprekend onmetelijk veel groter. Elke blog kan weer de toegang vormen tot honderden andere blogs en dat lijkt eindeloos door te gaan. Enter CaptainCrawl:
Deze massive music blog search engine helpt je in eerste instantie te vinden waarnaar je zocht en leidt je vervolgens naar het betreffende bericht. Omdat je hiermee op de blog zelf terecht komt en niet alleen wordt afgescheept met een downloadlink blijf je het voordeel houden kennis te maken met het verhaal achter de blog en verwijzingen naar andere bronnen. Zoeken wordt nog eens eenvoudiger gemaakt doordat CaptainCrawl kan worden toegevoegd aan de lijst van searchengines in de webbrowser. En zelfs Zacht Gekookt Eitje wordt door CaptainCrawl opgeduikeld.
Add to: Facebook | Digg | Del.icio.us | Stumbleupon | Reddit | Blinklist | Twitter | Technorati | Yahoo Buzz | Newsvine
Hello my friend! I want to say that this post is amazing, nice written and come with almost all significant infos. I would like to see extra posts like this .|