Over rivieren en grenzen #ijssel #bierblio
Mijn opmerking ‘boven de rivieren’ in Eerste #bierblio boven de rivieren is niet geheel correct, maar wel zo bedoeld. Hoe dat zit? Zoals Edwin al terecht aangaf is de Maas de rivier die in de oorspronkelijke uitspraak de grens aangeeft. Voor noorderlingen (of hoe je mensen ook maar noemt die er ten oosten van leven) wordt de IJssel echter gezien als de rivier die de scheidslijn tussen ‘ons’ en ‘hun’ markeert. Met de trein noordwaarts over de spoorbrug bij Zwolle gaan voelt altijd als thuiskomen, de Randstad en alles wat daarmee geassocieerd wordt achterlatend. Of in de woorden van Daniël Lohues in Ten Oosten van de Iessel:
Je moen der wel ’s wezen
Veur ’t werk of veur de gein
Met de auto naor ’t westen
Of ’s eben fijn met de trein
Mar nao ’n poosie
is ’t weer mooi west
Dan wu’j wel kroepens
weer naor huus
En be’j de brugge ienmoal over
dan be’j zowat weer thuus
Ten Oosten van de Iessel
is ’n ei gien lege dop
In het land van de wiezen
Komp de zunne op
Gien mense kek joe an
op de klank van joen woordn
Van Silvolde in ’t Zuuden
Tot an Delfziel in het Noorden
Standverschil is uut de mode
Daor schöt gien mense wat met op
Bobendien is daor gien tied veur
We hebben wel wat anders
an de kop
Ten Oosten van de Iessel
is ’n ei gien lege dop
In het land van de wiezen
Komp de zunne op
Van Zwolle tot an Emmen
Van Nordhorn tot Berlien
Gao mar ’s oostwaards
in joen gedachten
Of met ’n vliegmachien
Dan uuteindelijk,
a’j aal mar deurgaon
Ko’j bij ’t begun weer terecht, opzich
En dan zie’ j dat de halve wereld
Ten Oosten van de iessel lig…
Ten Oosten van de Iessel
is ’n ei gien lege dop
In het land van de wiezen
Komp de zunne op
van: Daniël Lohues – Allennig III (Spotify)